روزگاری می دویدیم
روزگاری است که می ایستیم
روزگاری خواهیم خوابید
...
گاهی باید به دنبال هدف دوید
ولی گاهی کافی است که تنها بایستیم
تا نتایج تغییر را ببینیم و احساس کنیم
و اگر ایستادن را نمی پسندند
خوابیده در قبر شاهد آن خواهیم بود
و اگر به آن نیز قناعت نمی کنند
باید گفت
چشم تنگ مرد نیادوست را
یا قناعت پر کند یا خاک گور
No comments:
Post a Comment