اسرای سخن خویش

 تا سخن نگفته ایم سخن در اختیار ماست و پس از آن ما دراختیار سخن هستیم و اگر این سخن از جنس دروغ و نیرنگ یا حماقت باشد به بد اسارتی گرفتاریم و اگر سخنی نیکو باشد گرفتاری خوبی است. گستره اسارت نیز به میزان انتشار است